1 CANİ İÇİN 9 MASUM ÖLDÜRMEK
“Bir Müslüman terörist olamaz ve bir terörist Müslüman sayılamaz. İslam'da, adam öldürmek, Allah'a küfretmek veya Allah'ı inkar etmek büyük günahlar olarak kabul edilir. İbni Abbas'a göre, bir insan öldüren ebediyen cehennemde kalır. İslam'daki adalet prensiplerine göre, bir vapurda 9 suçlu bulunsa ve 1 masum kişi bulunsa, o 9 suçlu öldürülemez, çünkü masum kişi zarar görmemelidir. Bir Müslüman, cennete girebilmek için bile bir insan öldüremez. İstanbul halkının cennete girebilmesi için kimseyi öldürmesi gerekmez. Bu nedenle terörizmi İslam ile ilişkilendirmek mümkün değildir.”

İslam, barışı, merhameti ve adaleti teşvik eden temel prensiplere sahiptir. İslam'ı terörizmle ilişkilendirmeye çalışmak mümkün değildir. İslam'ın kutsal şehirlerinden biri olan Mekke'nin fethi, İslam'ın prensiplerini ve Peygamber'in metodunu öne çıkarır.

Mekkeli Müslümanlar, yaşadıkları baskı ve şiddet nedeniyle Medine'ye göç etmişlerdir. Geride mallarını, evlerini ve aile üyelerini bırakmışlardır. Peygamber Hz. Muhammed, Mekke'nin fethiyle ilgili bir rüya görmüş ve Fetih Suresi bu nedenle indirilmiştir. Peygamber, ordusuyla Mekke'ye gitmiştir. Mekkeliler tedirgindir, ancak Müslümanlar kararlıdır. İlk defa Medine'den Mekke'yi ziyaret etmek için gelmişlerdir. Ancak fetih yerine, Peygamber, Mekkelilerle bir anlaşma yapmış ve o yıl Mekke'ye girmeyeceklerdir. 10 yıl süreyle barış sağlanmıştır. Anlaşmaya göre, bir Mekkeli Medine'ye sığınırsa geri verilecek, bir Medineli ise Mekke'ye sığınırsa geri verilmeyecektir. Bu şartlara rağmen Peygamber barışı ‘fetihe’ tercih etmiştir. Kur'an'da vaad edilen fetihin gerçekleşmeyeceğini düşünen, bazıları eleştirse de Peygamber Hudeybiye Anlaşması'nı zafer olarak görmüştür. 

Bu süre zarfında Mekke'den kaçan ve ağır işkencelere maruz kalan Müslümanları, anlaşmanın gereği olarak sabır tavsiye edip Mekke'ye geri göndermiştir. Peygamber verdiği sözden dönmeyecektir. Ancak iki yıl sonra Mekkeliler, kadın, yaşlı ve çocuk demeden 23 kişiyi öldürdüğünde, Müslümanlar ikinci kez yola çıkmış ve Mekke'yi direnişle karşılaşmadan fethetmişlerdir. Peygamber Hz. Muhammed, doğduğu şehirden kendisini sürülenlere, 13 yıl boyunca Mekke'de kendisine zulmedenlere, hatta Kâbe'nin karşısında Rabbine ibadet ederken başına atılan işkembe atanlara bile karşı affedici bir tavır takınmıştır. O'nu öldürmeye çalışanlara ve ona inananlara karşı tecrit uygulayanlara rağmen zaferle dönen bir lider olarak, "Gitmekte serbestsiniz; bugün size hiçbir kınama yok! Allah da sizi affetsin." demiştir. "Bugün kimseyi kınamak yoktur. Gitmekte serbestsiniz, Allah en merhametli olanların merhametçisidir!" demiştir. Kendi yaşadığı ev gasp edilmiş olmasına rağmen bir çadırda 1 hafta kadar kalmış, ibadetini yapmış ve Medine’ye geri dönmüştür. Ne intikam gütmüştür, ne kendi olanı talep etmiştir ne de kalıp hüküm sürmüştür.

Evet, İslam budur, Peygamberin yolu budur. İslam, bir masumu öldürmeyi, tüm insanlığı öldürmekle eşdeğer tutar. Hamas'ın 7 Ekim'deki saldırıları İslam'la uyumsuzdur. İsrail'in Hamas'la mücadelede sivil, çocuk ve kadınları gözetmeksizin gerçekleştirdiği bombalamalar da insanlıkla bağdaşmaz. Ancak İsrail'in Hamas'a karşı savaşında sivilleri, çocukları ve kadınları hesaba katmadan hastaneleri, mülteci kamplarını ve sivil yerleşim yerlerini meşru müdafaa adı altında ayrım gözetmeksizin bombalaması, bir devletin uluslararası hukuk kapsamındaki yükümlülükleriyle bağdaşmaz ve insanlık dışıdır. Çözüm intikam almak olamaz. Gazzelilere acilen insani yardım, gıda, su ve ilaç ulaştırılmalı, Hamas'ın rehin aldığı tüm rehineler serbest bırakılmalı, daha fazla sivil can kaybının yaşanmaması için ateşkes sağlanmalıdır.


Bir vapurda 9 suçlu bulunsa ve 1 masum kişi bulunsa, o 9 suçlu öldürülemez, çünkü masum kişi zarar görmemelidir.

large_blob

medium_blob

small_blob

thumbnail_blob

xsmall_blob

blob

Bir Cani İçin Dokuz Masumu Öldürmek

Dünya, şüphesiz sayısız anlaşmazlıkla dolu. Bu anlaşmazlıkların birçoğunun kaynağı fikir ayrılıkları, değer ayrılıkları, önceliklerdeki farklılıklardır.

Bugün Kürtlerin Türklerle yaşadıkları anlaşmazlıklar var, Gülen hareketi mensuplarının mevcut iktidarla yaşadığı problemler var, Filistinlilerin İsraillilerle yıllardır süren meseleleri var, Uygurların Çin altında yaşadıkları yasaklar var. İnsan, bazen jenerasyonları etkilemiş, kan davasına dönüşmüş sorunları gördüğü zaman asla sonu gelmeyecek çözümsüz problemlerle karşılaştığını hissedebiliyor. İnsan, başkasının problemleriyle uğraşmak, bulaşmak, kendi konforunu zedelemek, bu sorunların içine çekilmek istemiyor.

Peki insan, içine çekilmekten korktuğu için kendi haline mi bırakmalıdır, sorun kendisini bulup rahatsız edene kadar başını öteki tarafa çevirirse daha mı iyidir? Belki okyanusların dibinden geçen bakır kablolar olmadan önce bu tarz sorunları görmezden gelmek işe yarar bir savunma mekanizması olabilirdi. Ancak bugün, bu sorunlar belirlenmiş sınırlarını aşarak vicdanınızın duvarlarından geçmeye cüret ediyorlar.

Belki var olan sorunların farklı taraflarını anlamak için yeterli bilgiye sahip olmayabiliriz her zaman. Belki de her zaman bir iyi ve bir kötü de yoktur. Belki de her çözülemeyen her problemde ihmaller vardır, bütün taraflarca. Ancak en temelde bazı çizgiler belirleyebiliriz. Geçilmemesi gereken çizgiler. Bazı insanî değerlerimiz olabilir, olmalıdır. İnsan olmanın getirdiği bir ortaklığı paylaşabilmeliyiz. Savaşın bile kanunları olmalı değil mi? Mesela, çocuklar ölmemeli diyebilmeliyiz. Mesela çocuklar hapsedilmemeli diyebilmeliyiz. Mesela çocuklar yetim ve kimsesiz bırakılmamalı diyebilmeliyiz. Çünkü sorunlar ne kadar karmaşık, problemler ne kadar çözümsüz ve içinden çıkılamaz da olsa, çocukların masumiyeti değişmiyor. Masumdur ve korunmalıdır çocuklar diyebilmeliyiz.

Gazze'de, Rojava'da çocuklar bombalanmamalı diyebilmeliyiz. Yemenli çocuklar aç kalmamalı diyebilmeliyiz, İsrailli bebekler öldürülmemeli diyebilmeliyiz her ne soruna bakarsak bakalım.Çocuklar annelerinin suçları ya da kimlikleri yüzünden hapishanelerde büyümeye mahkum edilmemeli, çocuklar kendilerini kalkan olarak kullananlar var diye öldürülmemeli ya da doğduğu dini ya da kimliği yüzünden acı çekmemeli demeliyiz. Hiç değilse çocuklara merhamet gösterelim, çünkü çocuklara merhamet göstermek en kolayı. Ve umulur ki bu merhamet duygusu büyür, yürekler yumuşar, insan olarak görmeye başlarız birbirimizi ve kim bilir, çözülmez gibi gözüken sorunlarımıza Rabbim çıkış yolları gösterir. Belki çocuklara olan merhametimiz bu dünyaya barış getirir.

Dünya, şüphesiz sayısız anlaşmazlıkla dolu. Bu anlaşmazlıkların birçoğunun kaynağı fikir ayrılıkları, değer ayrılıkları, önceliklerdeki farklılıklardır.

medium_5e9ea9697af507130cd0805e.webp

small_5e9ea9697af507130cd0805e.webp

thumbnail_5e9ea9697af507130cd0805e.webp

xsmall_5e9ea9697af507130cd0805e.webp

5e9ea9697af507130cd0805e.webp

Çocuklar İçin İnsani Değerlerde Buluşabilmek

Dün bir gazete haberinde karşıma çıktı. Bozuk adaletin vasıfsız bakanı Bozdağ bir açıklama yapmış..

Bir gazete de bunun üzerine bunlar sınırı aştı diye haber yapmış. Sınır aşılalı çok oldu, hele bazı isimler var ki Nirvana ya ulaştılar. İşte onlardan biri de Bozdağ. Bir zaman cemaatin devlete sızdığı iddialarına meclis kürsüsünden ‘’Buna kargalar güler’’ diyen bir vekil, bugün kargaların dahi konmayacağı bir leş haline geldi. Bunlar sınırı aştı manşeti çok az kalıyor. Bunlar sınırı çoktan aştı, ışık hızına ulaşıyorlar nerdeyse. Acı ama gerçek olan yurdum manzaralarından birkaç buket sunalım.

Bozdağ; ‘’Gelecekte Müslüman Aleminin Kabesi Aksaray, Kıblesi Beştepe olacak’’ demiş.. Şaşırmadım açıkçası. Tamda sahte halifenin emitasyon vezirlerine yakışır bir cümle. Çıplak kral çıkıp; ‘’ben halifeyim’’ derse, vezirlerde soyunur oryantal oynarlar.
 
Bir ülkede herkes mi yanlış yerde olur. Vasıfsız Adalet bakanı kimliğiyle İslam konferansında din dersi veren birinden başka bir açıklama gelemez ki. İç işleri bakanı dağlarda seke seke petrol arar. Hayvanat bahçesi müdürü Tubitak’a müdür olur. En ilginci de ilkokul mezunu bir fürst leydi nin tıp konferansında seminer vermesi. Zooloji ilmindeki engin deha ve tecrübesiyle, kauai kuşunun hissiyatını dile getirdikten sonra, o ilmi gölgede bırakacak kadar ileri düzeydeki tıp bilgisiyle tıp konferansında yaptığı konuşma beni adeta hayretler içinde bıraktı. Özendim, imrendim ve çok kıskandım.. Diplomasız cumhurbaşkanı olan bir ülkeye fazla bile bu bence. 

Peki her eğitim öğretim yılı açılışında bir ilkokul ziyaretine giden ve tahtaya; ‘’hoçça ğalın gidiyom ben’’ yazan fıkracı başbakana ne demeli. Ülkeyi temel dursun fıkrası anlayışıyla yöneten, şaka tadında bir baş-bakan. Daha, biraz daha geri gidince karşımıza neler çıkmıyor ki? Üstün dahi ordinaryüs ve her konuda uzman, sanatçı, aydın, sporcu, bilim ve ekonomi uzmanı Kütahyalı ve elizabethi kıskandıracak kadar kültür sahibi olan pek  saygıdeğer hanımefendi çıkıyor karşımıza ekranlarda. Her konuda konuşuyorlar. Deprem olur ekranlar da bunlar, yangın çıkar baş köşedeler. Sağlık, hele hele Korona ekstra ilgi alanları. En tecrübeli ekonomi uzmanlarına taç çıkartacak seviyedeki ekonomi bilgileriyle adeta kapitalizme meydan okuyorlar. Futbol, kültür, sanat, bilim denince akla hep bu ikili geliyor..

Ohooo!! Daha neler var neler burada.. Meb’in sistemi çökünce; ‘’bu iyi haber milletimiz öğrenmeye çok istekli’’ diyen eğitim bakanından, ‘’bi kereden bir şey olmaz’’ diyen aile bakanlarına kadar ne yok ki torbada. Çek bakalım şansına ne gelirse..  Çadır satan Kızılay başkanımız var mesela. İyilik ve merhamet elçisi unvanı verilmiş kendisine.. Bence az bile.. ‘’İyilik Tanrıçası’’ falan olmalıydı. Kendini tanrıların tanrısı makamına layık gören ‘’Rahmetimiz Gazabımızı geçti!!’’ diyen bir kralın!!, kızılay başkanı da iyilik tanrıçası olmalı bence. Ama adamın suçu yok bence yanındaki yal-ak’lar; ‘’ona dokunmak bile ibadettir’’, ‘’o adeta bizim için ikinci peygamberdir’’, ‘’Allah bir tayyip iki’’, ‘’onun adını anınca salavat getirmemiz lazım’’ derse, o da haklı olarak kendini o makamlara layık görür.. Peki şeytan ne yapar bu manzara karşısında?

Bu sunduğum bukette en can yakıcı tabloda; kendilerine Risale-i Nurların temsilcisiyiz deyip, tiranı siyaset dairesinin sahibi gibi gören, onu devrin vazifelisi kurtarıcısı addeden bir kısım kimseler ki onları toptan Allah’a havale ediyorum..

Yalanlarına yamacı bulunca daha destekli yalan söylemekten korkmazmış insan. Bu cümlenin de en somut halini gördük yaşadık.. Ve öyle bir noktaya geldiler ki kendileri bile inanır oldu yalanlarına. Mesela akape den önce buzdolabı fırın yoktu memleketimizde.. Bizler Türkiye de dumanla haberleşir yemek pişirmeyi bile bilmezdik. Ava çıkar çiğ et yerdik.. ‘’Ya hu İzmir de havalimanı mı vardı biz yaptık’’ demekten tutunda  ‘’Isparta’ya ünüversiteyi biz açtık’’ yalanına kadar ne ararsan var.. padişahım çok yaşa.. Mavi marmaranın baş savunucusu, ergenekonun baş savcısı, BOP un eş başkanıyım deyip daha sonra; ‘’bunlar kumpasmış’’, ‘’aldatıldık’’,  ‘’kandırıldık, çok safmışız’’, ‘’ya hu bunu yaparken dönemin başbakanına mı sordunuz da yaptınız’’ diyen yine kendisiydi.. Daha sonradan yolsuzlukları ortaya çıkınca cumhurbaşkanı olmaya karar verip ve olur olmaz ‘’bunların anayasadan bile haberi yok, bize yolsuzluk isnadında bulunanlar –haşa- şunu bilmelilerdirler ki; cumhurbaşkanı vatana ihanetten başka bir şeyle suçlanamaz’’  itirafında bulunacaktı. Hele en son bir tiyatro çevirdiler ki Shakespeare görse bu durum karşısında şapka çıkarır diz çökerdi önlerinde. 

İşte bütün bu olanları hayretler içinde izleyen şeytan, dehşete düşmüş ve bu yetenekler karşısında secdeye kapanmıştır herhalde. Hatırlayalım ne olmuştu bir zamanlar Allah(cc) meleklere; ‘’Ben yeryüzünde bir halife var edeceğim’’ demişti ve ona secde etmelerini istemişti. Tam o sırada şeytan ben ondan üstünüm deyip secde etmedi. İşte aynı şeytan yüz yılların verdiği tecrübe bilgi birikimi ve emeğin sonunda Türkiye’ye bakınca dehşete kapılıp sanırım bu insanlar karşısında secdeye kapanmıştır. Hatta tası tarağı toplamış yeryüzünde bana ihtiyaç kalmadı, boynuz kulağı geçti deyip tatile çıkmış bile olabilir.

Çünkü şeytanı dogmatik bilgiden çıkarıp pratiğe dönüştüren akape zihniyeti, şeytaniyeti geride bırakan bir hale döndü. Soyut olarak aklımızda canlanan şeytan ve temsil ettiği inkar ve küfür somutlaştı ve günümüzün makyavelist akapesine dönüştü. Ve ben tahmin ediyorum ki o gün Hz. Adem(r.a)’i görüp ben daha üstünüm diyerek secde etmeyen şeytan, akapenin yaptıklarını gördükten sonra insanın küfürde ve zulümde ne kadar ileri gidebileceğini görünce, ihtimal bu üstünlük karşısında secde etmiş olabilir.  
