Hilal Nur


Deze tekening vertelt het verhaal van een gedwongen scheiding tussen een vader en zijn kinderen, en de diepe emoties die in dit proces ervaren worden. De scheiding tussen een vader en zijn jonge dochter weerspiegelt eigenlijk het verhaal van ons gezin. Toen mijn vader onterecht gevangen werd gezet, was mijn zusje pas vier jaar oud. Tijdens deze moeilijke periode kon mijn vader niet getuige zijn van haar opgroeien. Mijn zusje zag mijn vader voor het eerst toen ze nog een baby was. Twee jaar later zagen we hem een paar maanden, maar daarna waren we weer twee jaar van hem gescheiden. Toen we mijn vader na lange tijd weer zagen, was mijn zusje inmiddels acht jaar oud. In die tijd had mijn vader belangrijke momenten in haar leven gemist, zoals haar eerste schooldag en haar groei. Mijn zusje moest opgroeien zonder haar vader echt te leren kennen, met een onvolledige vaderfiguur.

Ook voor mij was deze periode niet makkelijk. Toen mijn vader gevangen werd gezet, was ik 12 jaar oud. Toch voelden we altijd dat onze vader, ondanks de afstand, altijd bij ons was. Het feit dat we wisten dat hij onschuldig was, gaf ons altijd hoop.

Het rode lint in de tekening symboliseert onze verbondenheid en hoop. Het lint staat voor de onbreekbare band tussen ons, zelfs al zijn we gescheiden, en het dragen van de hoop dat we op een dag weer herenigd zullen worden. Het is een symbool van de kracht van onze liefde en familiebanden.

Aan de andere kant van de tekening zien we twee verschillende werelden van een vader en dochter. Aan de ene kant draagt de vader de tas van zijn dochter, en samen lopen ze door een mooie, heldere wereld. Aan de andere kant draagt een meisje haar eigen tas, alleen lopend zonder iemand naast haar, in een zwart-witte wereld. Deze twee werelden symboliseren enerzijds de warmte van samenzijn, en anderzijds de pijn van eenzaamheid. Aan de heldere kant van de tekening staan groene bomen en een toekomst vol hoop, terwijl de zwart-witte kant wordt gedomineerd door vallende droge bladeren en een sfeer van eenzaamheid.

Deze tekening vertelt zowel over een pijnlijk verlies door scheiding als over een hoopvolle toekomst. Het drukt uit dat we de eenzaamheid die de afwezigheid van onze vader met zich meebracht, alleen konden overwinnen door liefde en verbondenheid. Waar we ook zijn, onze liefde en verbondenheid houden ons altijd samen.